Koh Yao Noi, ‘klein lang eiland’, heeft z’n naam niet gestolen. In het midden van de baai van Phang Nga, tussen Phuket en Krabi, vind je een plaatsje dat de laatste decennia waarschijnlijk niet veel is veranderd en nog helemaal ‘echt’ aanvoelt. Zo echt dat we ons afvragen of we dit wel met onze miljoenen lezers mogen delen.
Om er te geraken, vlogen we van Chiang Mai naar Phuket. Van Phuket zagen we enkel de luchthaven. Meer hoefde niet. Van Phuket gingen we met de speedboot naar Koh Yao Noi, zittend tussen Thai die op het vasteland net een gigantische hoeveelheid inkopen hadden gedaan. Onderweg trok de hemel dicht en leerden we al snel hoeveel schuilplaats tegen de regen er is op een speedboot (geen).

Koh Yao Noi heeft verlaten scheepswerven in plaats van hippe strandbarretjes en fancy restaurants.
Fietsen, wandelen, zwemmen, lezen
Koh Yao Noi verken je best met de fiets. Je rijdt langs rijstvelden, rubberplantages en palmbomen. Wandel richting het water en zie hoe vissers hun boten herstellen. Neem een duik in de zee, of schommel op het strand. Lees een boek onder een palmboom. Ga een dagje mee de zee op met een van de 3500 eilandbewoners.

Een zicht dat we wel gewoon kunnen worden.

Zo ziet de écht luie namiddag eruit.
In een hutje tussen de gekko’s en neushoornvogels
Er zijn op Koh Yao Noi vast ook wel resorts – we hebben toch iets gezien dat daar op leek, omringd door dikke muren – maar wij hadden het prima bij Pramot. Pramot is de enige politieagent van het eiland, en heeft zo waarschijnlijk een van de meest relaxte jobs ter wereld. Z’n vrouw en hij baten Tabeak Viewpoint uit, een aantal eenvoudig hutjes hoog op een heuvel (de evacuatiebordjes bij tsunamigevaar wijzen je wel de weg). Het zicht op de oceaan en de kalkstenen rotsen is prachtig.

Schepen herstellen, het lijkt ons een never ending job op het kleine eiland.
Zeggen wilde feestjes bij volle maan je helemaal niets, en wil je gewoon een paar dagen tot rust komen op een mooi eiland met erg vriendelijke mensen, dan raden wij je Koh Yao Noi absoluut aan. Mocht je je toch thuis voelen tussen de ping pong shows van Phuket, wat doe je dan eigenlijk op deze blog?
Pingback: Eyes on the road dear: altijd onderweg - Petits Belges